از برد تيم واليبال جوانان در مسابقات جهاني مقابل ايتاليا اون هم براي بار دوم با نتيجه 3 به 1 و كسب مقام سوم جهان توسط اونها خيلي خوشحال شديم و از شايستگي و اعتماد به نفسشون واقعاً انرژي مثبت زيادي گرفتيم. به عنوان يك ايراني به همه اين قهرمانان، مربيانشون و خانواده هاشون صميمانه تبريك مي گيم و براشون آرزوي بهروزي و موفقيتهاي روزافزون داريم. نكته مهم در اين موارد صرفاً برنده شدن و ارضاي حس رقابت نيست. اين بردها صرف فعل "شدن" و "توانستن" در فضاي نمي شود ها و نمي توانيم هاست. در ورزش مي شد و ما تونستيم بارها و بارها پيروزيهاي بزرگ به دست بياريم. در المپيادها مي شد و ما تونستيم مقامهاي ارزنده اي به دست بياريم. در هنر مي شد و ما تونستيم آثار درخشاني ايجاد كنيم. در پزشكي و مهندسي مي شد و ما تونستيم دستاوردها و پيشرفتهاي علمي بزرگي به دست بياريم. پس چرا در اقتصاد و اجتماع و فرهنگ نتونيم. حتماً مي تونيم. فقط بايد از حصار نمي شودها و نمي توانيم ها بيائيم بيرون. فقط بايد مثل هموطنان موفقمون مثلاً مثل اعضاي تيم واليبال جوانان از شكست نترسيم، بخواهيم و بجنگيم. حتماً پيروزي در انتظار ماست. پيروز باشيد
پي نوشت: به افتخار تيم واليبال جوانان ايران - بي بيب، هورا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر