سراي سالمندان

امروز اين مطلب رو تو وبلاگ آلما كه خوندم ياد يكي دو سال پيش افتادم بابا يه دوست خيلي قديمي داره كه ما سالها با هاشون رفت و آمد داشتيم و اين آقا هم خيلي آدم خوب و دست و دلبازيه طوري كه سر همين دست و دلبازيهاي زياد از حدشم تقريبا همه ارثي كه بهش رسيده بود كه زياد هم بود از دست داد و يه زندگيه معمولي داشت زندگي اين بنده خدا هم براي خودش يه كتاب داستان دو سه جلديه كه فعلا از اون ميگذرم خلاصه يه چند سالي بود كه دورادور ازش خبر داشتيم و مدتها بود كه از نزديك نديده بوديمش تا اينكه يك شب بابا اومد خونه و گفت اين بنده خدا رو گذاشتند آسايشگاه سالمندان ما همه اول كلي متعجب شديم چون سنش حتي به 60 هم نمي رسيد بعد بابا گفت كه ظاهرا سكته كرده و ما هم حسابي متاثر شديم خلاصه قرار شد آخر همون هفته دسته جمعي بريم ديدنش .هيچ وقت اونروز رو فراموش نميكنم من هميشه تو روياهام بر اساس تصاوير تلويزيوني فكر ميكردم آسايشگاه كهريزك خيلي جاي مرتبيه و بارها هم تصميم گرفته بودم يه برنامه اي بذارم چند وقت يك بار براي كمكهاي داوطلبانه برم اما اون تصويري كه من اونروز ديدم كل ذهنيت من رو به هم ريخت كلي آدم كه توي يه محوطه تقريبا بي دار و درخت نشسته بودند چشم به در كه ببينند آيا كسي مياد ديدنشون يا نه ؟يه خانم با لباسي شبيه لباس كوليها كه مرتب تمام حيات رو ميگشت و به هر ملاقات كننده اي كه ميرسيد درخواست سيگار ميكرد و يه جو بدي كه اصلا گفتني نيست وقتي وارد شديم تصور ميكرديم اين دوست باباي من وضعش خيلي خراب باشه كه با وجود داشتن 3 تا بچه كسي از عهده نگهداريش بر نيومده ولي در كمال تعجب يه آدم سالم ديديم كه حتي مشكل راه رفتن هم نداشت حالم داشت از همه چي بهم ميخورد با ما كه حرف ميزد وقتي ازش سوال ميكرديم شما كه مشكلي ندارين براي چي آوردنتون اينجا همش از بچه هاش حمايت ميكرد و ميگفت اينجا همه چيز خوبه بعد ميزد زير گريه بعد هم دخترش اومد ملاقاتي و ما همه باچنان حالت پرخاشگرانه باهاش حرف زديم كه حتما از دست ما كلي ناراحت شده گرچه اون هم براي خودش دلايلي داشت ولي از نظر من هيچ دليلي نمي تونه اين كار رو توجيه كنه كاش هممون بيشتر قدر پدر مادرهامون رو بدونيم مطمئنم اونا هيچ وقت تو شرايط مشابه با ما اينكار رو نميكنند