خرمشهر

امروز روز آزادسازي خرمشهره و خاتونك يه مطلب خوب در موردش نوشته
نميدونم تا حالا گذرتون به خرمشهر افتاده يا نه من نزديك به 10 سال پيش يك بار رفتم نميتونم احساسم رو وقتي وارد خرمشهر شدم براتون توصيف كنم فقط همين بس كه الان هم كه يادش مي افتم اشك توي چشمام جمع مي شه انگار هر جاي اين شهر (كه اون موقع كه رفتم تقريبا يه بيابون بود كه هر چند ده متري يه ساختمون توش ديده ميشد ) كه قدم ميذاري تمام اون تصاويري كه تلويزيون توي اين سالها از جنگ نشون داده جلوي چشمت رژه ميره يه تابلو توي اين شهر خودنمايي مي كنه با وضو وارد خرمشهر شويد و باورتون نميشه كه آدم احساس ميكنه توي هر كوچه اي كه قدم مي ذاره داره از روي خون آدمهايي رد مي شه كه براي دفاع از اين شهر از جونشون به راحتي گذشتند خلاصه كه فضاي اين شهر عجيب آدم رو مي گيره و مردمي كه همه چيزشون رو از دست دادند تعداد زيادي از جووناش بدليل نبودن شغل يا يه جاي ديگه آواره اند و يا معتادند مي دونم جمله هام خيلي پراكنده و گسسته است ولي واقعيت اينه نمي تونم همه اون چيزايي رو كه مي خوام از اين شهر براتون بگم درست و حسابي بيان كنم فقط همه اينا بهانه اي بود براي اينكه بگم سالروز آزادسازي خرمشهر مبارك و ياد همه اونهايي كه بي توقع و منت از جونشون براي حفظ اين شهر و همه خاك اين وطن مايه گذاشتند گرامي
خانم شين