روزمرگي

ظاهراً غيبت من اينجا اونقدر زياد شده كه حتي صداي خانم شين عزيز هم در اومده. راستش نه اينكه مطالب وبلاگ رو نخونم يا هر روز حداقل سري بهش نزنم اما روزمرگي اجازه نميده ذهنم به اندازه كافي براي نوشتن يك مطلب دلخواه آزاد بشه. سرم ظاهراً شلوغه اما براي چي نمي دونم. كار ترافيك سر و صدا خلاصه همه چيز اما در اصل هيچ چيز. راستش اگه يه روز خبر دار شديد كه من و خانم شين كامپيوتر و تكنولوژي و زندگي در عصر فناوري رو بوسيديم گذاشتيم رو طاقچه و رفتيم دنبال زندگي روستايي و كشاورزي و دامداري خيلي تعجب نكنيد. حتي به قول خانم شين حالا اگه دامنه هاي آلپ هم نبود خيلي مهم نيست مي ريم يه جايي خوش آب و هوا و حاصلخيز تو همين شمال خودمون. تا بعد