دوباره اینجا نوشتن کار سختیه مخصوصا که هنوز نمیدونم ادامه دار خواهد بود یا نه نمیدونم چرا
اینمدت حتی یکبار هم این وبلاگ رو باز نکردم باهاش قهر نکرده بودم اما کاری هم باهاش نداشتم شاید بخاطر این اینترنت ذغالیه که با وجود این پسر شیطون هم که همین الان داره خودش رو به در و دیوار میزنه تا من بغلش کنم نوشتن سخت شده بود
بگذریم پسرم سه روز دیگه وارد 11 ماهگی میشه ومن هفته گذشته رسما اعلام کردم که دیگه سر کار نمیرم میبینی همیشه میگیم زندگیمون یکنواخته و هیچ تغییری نمیکنه در صورتیکه هر روز مون دستخوش تغییره راستی سال نو همگی مبارک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر